Een spin was rustig bezig om binnen zijn eigen ruimte een web te weven.
Het was naast de slaapplaats van Nokomis, de oude grootmoeder.
Iedere dag bekeek de grootmoeder de spin met veel plezier terwijl hij rustig doorging met het
weven van zijn web.
Op een dag, terwijl zij rustig het werk van de spin zat te bekijken, kwam haar kleinzoon
binnen.
“Nokomis-iya” schreewde hij, terwijl hij naar de spin staarde. Hij stormde op de spin af met in
zijn hand een schoen om hem te vermorzelen.
“No-keegwa” fluisterde de oude dame; doe hem geen pijn.
“Nokomis, waarom bescherm je de spin?” vroeg de kleine jongen.
De oude vrouw glimlachte, maar gaf geen antwoord.
Toen de kleine jongen weg was, kwam de spin naar de oude vrouw toe en bedankte haar
voor het redden van zijn leven.
Hij zei: “al vele dagen heb je mij een web zien weven en bewonderde je mijn werk. Als dank
voor het redden van mijn leven, wil ik je een cadeau geven”.
Hij glimlachte en ging verder met het weven van zijn web.
Al snel scheen het maanlicht op het prachtige web, dat de spin zo kunstig had geweven.
“Kijk” zei de spin, “zie je hoe ik het web weef en ieder draadje aan de volgende vastmaak?”.
Dit web maak ik om slechte dromen te vangen. Alleen de goede dromen kunnen door de
ruimtes tussen de webdraden. Dit is mijn geschenk aan jou.
Gebruik het zodat je alleen de goede dromen zult onthouden, de slechte zullen voor eeuwig
vast blijven zitten in het web.
Samen met onze klas gingen we net zoals de spin ook aan de slag. Ziehier de verbluffende resultaten!
Als je je dromen intens genoeg beleeft, dan durven ze wel eens werkelijkheid worden!
- Bob Boon
I have a dream....!!! - Martin Luther King
Slaap zacht & droom zoet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten